Deklaracja Westminsterska została napisana w Westminsterze 18 października 2023 r. i jest wyrazem sprzeciwu wobec cenzury. Jest to list otwarty opublikowany przez 137 znanych przedstawicieli instytucji i mediów, artystów, naukowców, aktywistów i dziennikarzy wszystkich opcji politycznych. Sygnatariusze są ze wszystkich przekonań politycznych i wyrażają skrajne zaniepokojenie rosnącą cenzurą w wielu dziedzinach życia.
Czym jest Deklaracja Westminsterska? Treść, Deklaracja
Autorzy Deklaracji Westminsterskiej widzą, że wolność słowa, prawo człowieka, jest zagrożona i wysuwają różne żądania w swoim liście otwartym. Pilnie ostrzegają, że ograniczenie wolności słowa, które jest widoczne na całym świecie, prowadzi do podważenia norm demokratycznych. Ich zdaniem ograniczenie wolności słowa jest maskowane, a tym samym trywializowane przez inflacyjne stosowanie terminów takich jak dezinformacja i dezinformacja. W liście otwartym z jesieni 2023 r. zauważają, że krytyczne głosy na całym świecie są coraz bardziej tłumione, pozostawiając ludności w wielu krajach jedynie zmanipulowany dostęp do informacji. Zastraszanie krytyków ma poważne konsekwencje dla wolności człowieka i prowadzi do zagrożenia dla demokratycznych społeczeństw.
Autorzy upatrują rosnącego ograniczenia wolności słowa m.in. w tym, że rządy, uniwersytety, ale także organizacje non-profit i platformy społecznościowe zwiększają swoją aktywność w zakresie inwigilacji i cenzurowania obywateli. Zjawisko to (zwane przemysłowym kompleksem cenzury lub przemysłowym kompleksem cenzury) można zaobserwować w szczególności w Turcji, Brazylii, Polsce, Szkocji, Irlandii, Australii i Wielkiej Brytanii. Rośnie również popularność subtelnych metod cenzury. W tym kontekście należy wspomnieć na przykład o tłumieniu legalnych reprezentacji w sieciach społecznościowych, tłumieniu wyników wyszukiwarek i filtrach widoczności za pomocą odpowiedniej technologii.
Szczególne zagrożenie stanowi unijny plan zniesienia szyfrowania end-to-end w transmisji informacji w Internecie. Ostro krytykują plany UE, ponieważ oznaczają one ogromne cięcia w prywatności każdego obywatela, a także ograniczają jego wolność. Autorzy Deklaracji Westminsterskiej podkreślają, że wolność słowa nie jest prawem, na które obywatele muszą sobie zasłużyć i które muszą zatwierdzić. Jest ona raczej kamieniem węgielnym każdej demokracji, fundamentem samostanowiącego życia. Autorzy Deklaracji chcą, aby ich dzieci dorastały w świecie, w którym nie będą musiały bać się wypowiadać swojego zdania. Chcą przyszłości dla swoich dzieci i dzieci swoich dzieci, w której będą mogły wyrażać i dyskutować o swoich pomysłach bez strachu – świata, jaki wyobrażali sobie założyciele demokracji.
Właśnie dlatego zapisali oni prawo do wolności słowa w konstytucjach państw demokratycznych. Na przykład pierwsza poprawka do konstytucji Stanów Zjednoczonych jest szczególnie dobrym przykładem tego, jak prawo do wolności słowa, prasy i sumienia może być chronione przez prawo. Projektanci nie uważają za konieczne zgadzanie się we wszystkich kwestiach, ale uznanie tych kluczowych wolności za istotne swobody. Wzywają obywateli demokratycznych państw do potępiania naruszeń podstawowych praw człowieka i walki o ich wolność. Wzywają do promowania i obrony wolności słowa oraz do przeciwstawiania się nietolerancji. Ponieważ tylko w oparciu o wolność słowa ludzkość może się ostatecznie rozwijać.
Podsumowanie treści: Deklaracja Westminsterska
Deklaracja Westminsterska potępia zagrożenie dla norm demokratycznych, jakie stanowi rosnąca międzynarodowa cenzura. Sygnatariusze Deklaracji współpracują w celu utrzymania powszechnych praw człowieka i wolności słowa.
Deklaracja krytykuje nadużywanie terminów takich jak „dezinformacja“ i „dezinformacja“, które doprowadziły do cenzury obywateli, dziennikarzy i dysydentów na całym świecie. Wskazują one na rosnące zagrożenie ze strony podmiotów państwowych, firm mediów społecznościowych, uniwersytetów i organizacji pozarządowych monitorujących obywateli i tłumiących ich opinie.
Zgodnie z Deklaracją, „przemysłowy kompleks cenzury“ działa poprzez bezpośrednie działania rządu i bardziej subtelne metody, takie jak manipulowanie wynikami wyszukiwarek i deplatformowanie. Deklaracja potępia również moderowanie treści przez firmy technologiczne w zmowie z rządami i organizacjami pozarządowymi.
Deklaracja wzywa do przestrzegania art. 19 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, który ustanawia prawo do wolności wypowiedzi i informacji. Wzywa ona rządy, firmy technologiczne i ogół społeczeństwa do działania na rzecz przestrzegania praw demokratycznych i promowania klimatu wolności wypowiedzi i wymiany.
Deklaracja podkreśla, że wolność wypowiedzi ma fundamentalne znaczenie dla zapobiegania nadużyciom władzy przez rządy oraz że cenzura podważa fundamenty demokracji. Deklaracja kończy się stwierdzeniem, że wolność wypowiedzi jest podstawą sensownego życia i rozkwitu ludzkości wzbogaconej o sztukę, filozofię, historie i debaty. Deklaracja została napisana przez sygnatariuszy, którzy pomimo różnic politycznych są zjednoczeni w sprawie wolności słowa.
Deklaracja Westminsterska: sławni i znani pierwsi sygnatariusze
Wśród sygnatariuszy znajdują się liczne osobistości, takie jak: (fragment)
- Edward Snowden (informator)
- John Cleese (komik)
- Dr Jordan B. Peterson (psycholog)
- Julian Assange (założyciel WikiLeaks i aktywista)
- Oliver Stone (filmowiec)
- Slavoj Žižek (filozof)
- Tim Robbins (aktor)
- Yanis Varoufakis (ekonomista i polityk)
Łącznie Deklarację Westministerską podpisało 137 osób.